κατήφορον

κατήφορον, τὸ (Μ)

1. επικλινής δρόμος, κατήφορος

2. μτφ. ηθική κατάπτωση.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταπλασμένος τ. τού κατήφορος με αλλαγή γένους].